Bir süre önceydi, Büşra Sanay’ın Kardeşini Doğurmak isimli kitabını okumaya başlamıştım. Mutlu bir ailede belki de hiçbir kötülük görmeden büyüyen sonrasında kendini hayata atan biri olarak ne kadar da saf büyüdüğümü ilk o zaman anlamıştım. Benim gözümde aile sevmek demekti, tamamen kalpten ve içten sevmekti. Her çocuğun benim gibi büyüdüğünü düşünür; karşılaşılan en büyük sorun sanki parasızlıkmış gibi hissederdim. Kitabı okudukça öğrendim, öğrendikçe araştırmaya devam ettim. Saadet Öğretmen’i izledim, Canan Güllü’yü takip ettim çünkü onlar kimsenin konuşmadıklarını konuşuyor, mutlu çocuklar ve mutlu yarınlar için çabalıyorlardı.

Bazen haberlerde okurdum, çocuk susar sen susma adlı farkındalık çalışmalarını görürdüm. Aslında konu ne kadar da öyle değilmiş…

Çocuk susmaz, çocuk yaşadıklarını mutlaka anlatır. Bazen o yaşadıkları yazdıkları hikayelerde ortaya çıkar bazen ise yaptığı resimlerde. Çocuk dinlenmek ve kabul görmek ister. Çocuklar kardeşlerini doğurmasın diye kimsenin çocukluğu çalınmasın diye çocukları anlamaya ve dinlemeye çalışınız çünkü onlar içlerinde kötülük barındırmadan sadece iyi sevmek ve sevilmek ister.

Tüm konuşulmayanları konuşanlara, farkındalık yaratanlara ve içlerinde sevgi taşıyıp sevgiyi yayanlara…

Yazar: Esin Koç